Gmina Łubnice, leżąca w południowo wschodniej części powiatu staszowskiego to 84 km2 które zamieszkuje 4 428 osób w 19 sołectwach. Główną atrakcją terenu są malownicze pola nadwiślańskie z licznymi rozlewiskami wodnymi bogatymi w różnorodne gatunki ryb, z bujną roślinnością i urozmaiconym drzewostanem z przewagą wierzb, lip oraz akacji.

Teren gminy Łubnice leży w zlewni trzech rzek: Wisły, Kanału Strumień oraz rzeki Wschodniej. W gminie występuje jeden duży kompleks leśny, usytuowany w centralnej części gminy. Przeważają w nim lasy świeże i lasy wilgotne w wieku do 60 lat.

Zabytki gminy Łubnice to przede wszystkim: Zespół Klasztorny Populiński w leszowej, od 1816 r. kościół parafialny, p.w. śś Piotra i Pawła: kościół mur. 1407 , dobudowa kaplicy 1697, dzwonnica drewniana budowana w latach 1407-1421, plebania murowana, Zespół Pałacowy w Łubnicach: pozostałość fundamentów pałacu - 2 połowa XVII w., pozostałość parku krajobrazowego XVIII w. proj. Jan Kundel (lub Kendel).

Najcenniejszym zabytkiem gminy Łubnice jest gotycki kościół parafialny w Beszowej p.w. św. Piotra i Pawła oraz drewniana dzwonnica z przełomu XVII i XVIII wieku z dzwonem odlanym w 1421 roku. Świątynię ufundował w 1407 roku arcybiskup poznański, późniejszy prymas Wojciech Jastrzębiec, który po śmierci w 1436 roku został pochowany w jej podziemiach. W pierwszej połowie XV wieku kościół oddano w posiadanie O.O. Paulinom, którzy gospodarowali tu do momentu kasacji konwentu w 1818 roku, po czym cały majątek ruchomy przeniesiono na Jasną Górę. W pierwszej połowie XVII wieku żył i pracował w Beszowej późniejszy przeor Częstochowy ksiądz Augustyn Kordecki. W chwili obecnej, w budynku poklasztornym znajduje się muzeum poświęcone O.O. Paulinom. Kościół parafialny, zachwyca wspaniałą architekturą wnętrza: 11 ołtarzami, zabytkową amboną i marmurową chrzcielnicą oraz złocisto-niebieską kolorystyką wczesnobarokowego ołtarza głównego. Natomiast ze wspaniałej niegdyś rezydencji hetmanowej Elżbiety z Lubomirskich Sieniawskiej w samych Łubnicach pozostały jedynie fragmenty murów z pięknym starodrzewem podworskiego parku.

Wykorzystując różnorodne walory przyrodnicze występujące na terenie gminy, część mieszkańców zdecydowała się na zorganizowanie gospodarstw agroturystycznych widząc w tej działalności dodatkowe źródło dochodów, we wsi Rejterówka jest 20 takich gospodarstw.